Begin van de campertocht

Na wederom een overheerlijk ontbijt in het hotel, zijn we eerst naar de H&M gegaan om wat korte broekjes voor Glenda te kopen. Daarna zijn we met de trein en de bus, de ‘campervan’ gaan ophalen (1:05 uur reistijd). Eenmaal in de bus vroegen we aan de chauffeur of hij wilde roepen als we bij Tarren Point aankwamen, waar we de campervan op moesten halen. De buschauffeur zei direct dat we buslijn 478 in de andere richting moesten hebben. Gelukkig was het geen probleem om na de laatste halte over te stappen op een andere bus en hebben we kunnen genieten van het uitzicht op Brighton Beach. Omdat we een half uur moesten wachten gingen we daar wat koffie drinken in een gezellig café. De lokale Australiërs waren zeer vriendelijk. Joris kreeg zelfs een heerlijk luxe broodje aangeboden van een Australiër. Het broodje wat hij besteld had ging direct naar Joris, omdat hij door zijn kater niet aan het broodje durfde te beginnen. Na de lekkere lunch zijn wij met de bus naar Tarren Point meegereden. Daar moesten we zo’n 250 meter lopen naar de camper-verhuurder. Met de zware koffers, de hete zon en het ruwe wegdek was dit een zware tocht. Een wieltje van Joris zijn koffer kon deze zware tocht niet aan en begaf het. Eenmaal aangekomen bij de camper-verhuurder volgde er al snel een inspectie van de camper. Er werd samen met een werknemer geïnspecteerd op schade en technische staat van de camper. Alle kleine schadeplekjes werden opgeschreven. De man die daarbij hielp was erg behulpzaam en schreef echt elk klein plekje op. Gelukkig was er weinig op te merken. Daarna anderhalf uur gewacht tot we onze camper mee konden nemen na het tekenen en doornemen van het papierwerk. Oorzaak van het lange wachten waren de computers die niet goed werkte, maar voornamelijk enkele Chinezen die totaal niets snapten van de huurvoorwaarden (mede door de taalbarrière) en daardoor alles ophielden.

1,5 uur later: de camper ziet er goed uit, rijdt ook heerlijk! Op naar de Blue Mountains om 14.30 uur waar we na 2 uur rijden arriveerden. Prachtig stuk natuur! We waren nog net op tijd om foto’s te maken en te genieten van het uitzicht, want het begon hard te regenen. We zijn na even te schuilen, snel weer in de camper gestapt om door te rijden richting Hunter Valley. Na een hele gave rit op mooie bochtige bergwegen te rijden, zijn we om 19.30 uur aangekomen bij Grey gum café camping, wat op de route naar Hunter Valley lag. Er was helemaal niets te doen op deze camping. Alles was al gesloten en er was niemand waar we ons verblijf konden overleggen. We wilden op deze camping overnachten, aangezien het gevaarlijk is om in het donker te rijden door overstekend wild en besloten dus maar gewoon op deze camping te overnachten. Door onze jetlag waren we rond 21:00 uur helemaal op en konden niet meer wakker blijven, waarna we beide om 5:30 uur ’s ochtends klaarwakker waren. We besloten om verder te rijden, aangezien het al licht was geworden, we niet meer konden slapen en er niks te doen was op deze camping. Onderweg naar Hunter Valley genoten we beide van de combinatie van enorm mooie natuur door het Nationaal Park (maar dan ook echt onbeschrijflijk gave wegen!), afgewisseld met steeds een ander landschap. Gaaf om te zien hoe snel het landschap verandert! De ene keer leek het of we door een tropisch regenwoud reden, de andere keer weer door de ‘Beekse Bergen’, maar dan in het echt, en noem zo maar op. Onderweg hebben we de eerste kangoeroes gezien. De eerste stak vlak voor ons de weg over en gelukkig konden we op tijd afremmen. Naast behoorlijk wat wilde Kangoeroes tegen te komen, kwamen we ook tropische vogels zoals de kaketoe tegen, erg gaaf! Hunter Valley en omgeving bestaat uit (enorm grote) wijngaarden. Vele Australische wijnen komen uit deze omgeving. Na deze omgeving verkend te hebben zijn we doorgereden naar Port Stephans (Salamander Bay). Helaas werd het na de helder blauwe lucht en zon in de ochtend, in de middag steeds meer bewolkt. Salamander Bay was een erg sfeervol dorpje, direct aan de zee. Hier hebben we aan het water wat geluncht. Daarna zijn we doorgereden naar Port Macquarie via de Bucketts Way en Ocean Road (toeristische routes). Op de verkeersborden in Australië staat duidelijk aangegeven waar de ‘toeristische’ routes zijn. Dit zijn de mooie routes, vaak buiten de snelweg. We hebben alle toeristische routes die we konden vinden aangehouden. In Port Macquarie hebben wij de camper op een mooie camping gezet en zijn nog even naar het strand gelopen waar een aantal surfers op de golven aan het oefenen waren, erg leuk om te zien! Daarna zijn we lekker uiteten geweest en gaan we zo meteen nog even plannen wat we de komende tijd weer gaan doen. De komende weken wordt er nog prachtig weer voorspeld met veel zon en warme temperaturen, genieten dus!

Groetjes Joris en Glenda